Prettig weerzien

Vandaag gaf een ex-collega (uit de tijden dat ik nog bij een IT-bedrijf werkte) een drink omdat hij een jaar loopbaanonderbreking neemt. Hij gaat terug studeren, en nog wel aan de "Studio (Herman Teirlinck)". Bewonderenswaardig, je hart volgen en gaan voor je talent.

De drink vond plaats in het café waar we vroeger ook regelmatig samenkwamen voor afscheids- en verjaardagsdrinks. Ik heb ervan genoten mijn ex-collega'tjes terug te zien. Voor mij voelt het nog steeds als een warme deken om in hun gezelschap te vertoeven (melig he). Alhoewel mijn huidige job inhoudelijk veel meer aansluit bij mijn studies, heb ik op sociaal vlak heel wat moeten inleveren toen ik eraan begon. Maar soms moet je jezelf nu eenmaal een beetje pijn doen om te groeien als mens en/of in je loopbaan. En ondertussen heb ik mijn draai wel gevonden in mijn huidige job hoor, al zal het nooit hetzelfde zijn als toen...

Depeche Mode - One Caress

Als ik me wat minder voel is de prachtige stem van Martin L Gore een instant oppepper. Presence op het podium heeft hij niet - in tegenstelling tot Dave- maar die stem... Clip is ietwat bevreemdend maar ik heb niets liever :)

Doggy date (deel 2)

En hier zijn ze dan: Sam en Clyde broederlijk/zusterlijk naast elkaar. Dit weekend weer een mooie wandeling gemaakt met de hondjes (ahum...je zou ze es in het echt moeten zien). Ondergetekende is tijdens die wandeling trouwens in een met gras overgroeide sloot (gelukkig zonder water) gestapt, daardoor uit evenwicht gebracht en op de grond gevallen :) Maar zoals vanouds: als ik val (van een fiets, van de trap, whatever) doe ik het goed, en heb er nog nooit iets aan overgehouden eigenlijk. Misschien zijn die Jiu-Jitsu lessen van 15 jaar geleden toch ergens goed voor geweest ;)

Blog-analyse

Ik weet het, ik heb weeral een tijd niet geschreven.
Ik heb geprobeerd maar bloggen is voor mij blijkbaar niet verslavend :)
Misschien is het anders als je deel uitmaakt van de blog-community en veel reactie krijgt op een blog. Ik krijg van mijn vrienden en familie wel respons maar meestal niet online ;)

De impact van bloggen op mijn leven valt alleszins niet te vergelijken met hoe mijn leven is veranderd toen ik begon te chatten op IRC (Internet Relay Chat) in 1996. Dat waren de pioniersjaren en de IRC/Internet-gemeenschap was toen nog bijzonder klein. Het waren speciale tijden, en tot op de dag van vandaag hou ik er vrienden en enkele exen aan over (zelfs mijn huidig lief onrechtstreeks), maar vooral een ontwaken uit mijn naïviteit en breken uit mijn plattelandsmilieu :) (en mijn overmatig gebruik van smileys niet te vergeten :P)
Maar ik denk niet dat een ander internetfenomeen mijn leven nog even ingrijpend zal kunnen veranderen als IRC destijds. Bloggen is blijkbaar mijn ding niet. Teveel eenrichtingsverkeer...

Toch zal ik proberen af en toe deze blog nog aan te vullen, wie weet krijg ik er toch nog plezier in. Misschien als in mijn vriendenkring het bloggen meer ingang vindt en ik niet meer één van enigen ben? ;-)